Ağladım. Susturdular. Bardağın dolu tarafını gösterdiler hep. Eve gittim. Ağladım.
Sonbahardı. İnsanları izledim. Gece boyu. Sabah olmuştu. Uykum yoktu. Dışarı çıktım. Yağmur başladı. Sigaram söndü. Kaza olmuştu. Yaralanan insanları gördüm. Bir banka oturdum. Saatlerce oradaydım. Sonra Cem geldi. Sanki hep nerede olduğumu biliyormuş gibi. Sustuk. Yürüdük sonra beraber. Kazanın olduğu yerden geçtik. Ambulans hala gelmemişti. Cem'e anlattım. Güldük.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder